αναδημοσίευση συνέντευξης του δασονόμου κ. Παρισινού στο ειδησεογραφικό site “Χαϊδάρι σήμερα» στο δημοσιογράφο Μενέλαο Χρόνη
“Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου”. Ή -πιο σωστά- πολλών θανάτων, αν μιλάμε για τα πεύκα στο Χαϊδάρι. Μόνο κατά την τελευταία κακοκαιρία χάθηκαν περίπου 20 στην Καραϊσκάκη και το Παλατάκι, αλλά και σε πάρκα και κήπους σπιτιών. Τι φταίει λοιπόν για τη μαζική καταστροφή, που απειλεί να αφανίσει σταδιακά τον πευκώνα της πόλης; Μήπως αυτός βρίσκεται σε σημείο όπου πρέπει πια να ληφθούν αποφάσεις; Το “Χαϊδάρι Σήμερα” φιλοξενεί την έγκυρη γνώμη του δασονόμου Πρίαμου Παρισινού, προϊστάμενου του Δασονομείου Αιγάλεω.
Ο όμορφος πευκώνας του πεζόδρομου της Καραϊσκάκη είναι το σήμα κατατεθέν της πόλης και αποτελεί πολύτιμη ιστορική και φυσική κληρονομιά. Η τύχη των δέντρων ερεθίζει το θυμικό των Χαϊδαριωτών όσο λίγα προβλήματα. Από τη μια δημότες ζητούν από τον Δήμο να παρέμβει κόβοντας κάποια που απειλούν ζωές και περιουσίες. Πολλοί άλλοι όμως θεωρούν υπερβολική ενέργεια (ή και ρουσφετολογική) το προληπτικό κόψιμό τους, αλλά και αποδίδουν σε εγκληματική αμέλεια την πτώση τους. Πού βρίσκεται η αλήθεια;
Πολύ πίσω χρονικά, σύμφωνα με τον κ. Παρισινό. “Ο προγραμματισμός είναι λανθασμένος”, μάς λέει, και συνεχίζει: “Δεν έγινε εξαρχής μελέτη στις δεκαετίες 1960 -΄70, όταν φυτεύτηκαν τα δέντρα. Φτιάξαμε άλση και πάρκα χωρίς πρόβλεψη. Για παράδειγμα, ήταν τα καταλληλότερα είδη αυτά που φυτεύτηκαν; Στη συνέχεια έγιναν πλακοστρώσεις και άλλες παρεμβάσεις που δημιουργούν προβλήματα στα φυτά. Μετά εφαρμόστηκαν υπερβολικά “ξαλαφρώματα”, δηλαδή έχουν κουρευτεί τα χαμηλά κλαδιά και απέμειναν μόνο κορμοί και φούντες στην κορυφή, πράγμα που ανεβάζει το κέντρο βάρους τους, ώστε γέρνουν και πέφτουν πιο εύκολα.”
Παλατάκι, υπερβολικός όγκος από ξερά κλαδιά, που σε περίπτωση βροχής προσθέτουν ακόμη περισσότερο βάρος.
Και δεν είναι μόνο αυτές οι λάθος πρακτικές, σύμφωνα με τον κ. Παρισινό. “Στην Καραϊσκάκη έγινε υποβάθμιση των δέντρων από καταστηματάρχες και Δήμο. Δηλαδή κάρφωσαν καλώδια, προβολείς, ηχεία κτλ., που τα αδυνατίζουν και δημιουργούν παραμορφώσεις, με συνέπεια να σπάνε στην κακοκαιρία. Ταυτόχρονα συνεργεία υπηρεσιών όπως ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ κτλ. έσκαβαν χαντάκια γύρω από τα μεγάλα δέντρα καταστρέφοντας ρίζες. Είναι ήρωες τα πεύκα που στέκουν ακόμη όρθια”, λέει χαρακτηριστικά ο δασονόμος.
Παλατάκι. Ξεριζώθηκε στην πρόσφατη κακοκαιρία.
Το 2016 το Δασονομείο έκανε αυτοψία στην Καραϊσκάκη και σημάδεψε με κόκκινο χρώμα 35 πεύκα ως επικίνδυνα, που έπρεπε να κοπούν. “Και πάλι όμως κάποια θα χαλάσουν”, λέει ο κ. Παρισινός.
“Τώρα, λοιπόν, τι πρέπει να κάνουμε;” τον ρωτάμε. “Δύσκολη η απόφαση”, απαντάει. “Από τη μια ωραία τα δέντρα, αλλά από την άλλη πρόκειται για οικιστική περιοχή. Δεν γίνεται να τα κόψουμε όλα, αλλά ούτε και να τα υποστηρίξουμε όλα όσα χρειάζονται βοήθεια, αφού κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει μέσα σε δρόμους και πεζοδρόμια. Κρατάς έναν αριθμό και παρεμβαίνεις φυτεύοντας άλλα είδη με ελεγχόμενη ανάπτυξη, όπως πχ σφεντάμια”.
Κουνέλια, ψάχνοντας φως ανάμεσα σε δύο πολυκατοικίες. Η κώμη κουρεμένη ψηλά δημιουργεί πρόβλημα ευστάθειας.
Ο κ. Παρισινός τονίζει ότι απαιτούνται προσεκτικά βήματα. “Πρώτα πρώτα απαιτείται διαχειριστική μελέτη, συνολικά για όλους τους κοινόχρηστους χώρους πρασίνου του Δήμου. Αυτή γίνεται ακόμη και στο δάσος, πόσο μάλλον σε αστικά πάρκα και άλση. Πρέπει να ξέρεις τη σύσταση του χώματος, πού περνούν σωλήνες κτλ. Αλλιώς πας στα τυφλά και πάλι θα προκύψουν προβλήματα”.
Μας αναφέρει χαρακτηριστικό πρόσφατο περιστατικό στο Αιγάλεω, που προκάλεσε διχογνωμία σχετικά με την τύχη μιας χαρουπιάς που μεγάλωσε πολύ σε πεζοδρόμιο. “Αν θέλεις πραγματικά να κρατήσεις ένα τόσο ωραίο δέντρο στην πόλη, αλλάζεις όλα τα άλλα! Ξηλώνεις τις πλάκες του πεζοδρομίου για να έχεις χώμα και βρίσκεις τρόπο να διαμορφώσεις διάβαση των πεζών”.
Απειλητική κλίση σε παιδική χαρά, πάνω από, καλώδια της ΔΕΗ, στην οδό Ελπίδος, στα Κουνέλια.
Το παράδειγμα αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει οδηγό για τα περισσότερα πεζοδρόμια του Χαϊδαρίου, όπου ακόμη και σε κάποια πλάτους μόλις μισού μέτρου οι γείτονες φύτεψαν δεντράκια, χωρίς να υπολογίσουν τι θα γίνει καθώς με τα χρόνια θα μεγαλώνουν. Όταν, λοιπόν, αρχίσουν να ξηλώνουν πλάκες και μάντρες, οι ίδιοι που τα έβαλαν, ζητούν να κοπούν. Όμως ας το κάνουμε αλλιώς: Να πλατύνουμε τα πεζοδρόμια (ναι, χάνοντας κάποιες θέσεις παρκαρίσματος), για να μείνει χώμα για τα δέντρα, αλλά και χώρος για τους πεζούς. Να το δοκιμάσουμε πιλοτικά κάπου…
Ας μην επιτρέψουμε να μετατραπεί σε διχασμό το πρόβλημα των πεύκων… Να το κάνουμε ευκαιρία για δραστικές και χρήσιμες λύσεις για την πόλη, με περίσκεψη και οργανωμένα βήματα. Και, καταληκτικά, μάλλον έχει έρθει η ώρα να γίνει μια μελέτη για το μέλλον του πρασίνου της Καραϊσκάκη, για να χαίρονται και οι επόμενες γενιές όμορφα δέντρα και -γιατί όχι- αναβαθμισμένο αισθητικά πεζόδρομο.
